Oldschool

Ik doe aan stijldansen. Misschien voor jullie niet erg interessant, maar juist door het stijldansen komen bij mij herinneringen naar boven. Juist zo’n detail als muziek, kan leuke verhalen tevoorschijn toveren. En dat is precies de essentie waarover het gaat.

Vorige week dansten wij de Rumba. Best een ingewikkelde dans, omdat je constant op je timing moet letten. Dat was juist extra moeilijk, omdat het liedje ervoor zorgde dat ik in mijn hoofd alweer aan het meezingen was. Welk liedje? The Backstreet Boys – Quit playing games with my heart.

Juist ja, die jongensgroep die er in de jaren ’90 voor zorgden dat alle meisjes compleet uit hun plaat gingen bij het horen van hun muziek. Iedereen had wel een favoriet uit de groep. Op het schoolplein werd er dan ook vaak gediscussieerd wie wie mocht ‘hebben’.

Ook bij het dansen op de Cha Cha Cha komen herinneringen bij me op, als ik From Paris to Berlin van Infernal hoor. Toen dat nummer een (bescheiden) hit was, waren we met ons gezin op vakantie in België. Wij hadden een paar gebrande CD’s meegenomen, waarop deze ook stond. Toen ik met mijn zus een gekke bui had, draaiden we de volumeknop open en schalmde dit nummer uit de speakers.

Mochten jullie niet weten over welke nummers ik het heb, dan kun je ze hieronder terugluisteren. En hoe zit het met jullie? Aan welke muziek hebben jullie een herinnering?

 
Backstreet Boys - Quit Playing Games With My Heart


Infernal - From Paris To Berlin