Afgelopen week viel mijn oog op de klavertjes bij ons in de tuin. Ik weet niet waarom, maar automatisch ging ik als een klein kindje rondneuzen tussen het gras. Het is een soort gewoonte geworden; vroeger zocht ik ze al. Nooit gevonden weliswaar.
Toen ik van mijn zus de zaadjes kreeg, heb ik ze goed verzorgd. Eerst kwamen er drie plantjes tevoorschijn, maar op een gegeven moment groeiden ze uit tot een grote bos. Ik vond klavertjes 4 altijd al bijzonder, waarschijnlijk omdat ik ze nooit gevonden heb, dus ik kreeg wel wat extra zelfvertrouwen. Er wordt immers altijd gezegd dat ze geluk brengen.
Nu denk je misschien wel; is die Nathalie zo bijgelovig? Nee,
dat valt heel erg tegen. Zwarte katten en onder ladders doorlopen zijn zaken
die me niets doen. Ook vrijdag de dertiende is voor mij een nietszeggende dag. Maar
juist zoiets kleins als bijgeloof, kan je leven bepalen.
Hetzelfde geldt voor reclames; wie gelooft nu werkelijk
alles wat hij/zij ziet of leest? Foto’s zijn gephotoshopt, teksten zijn
overdreven en regels worden nog net niet overtreden. Tegenwoordig wordt er veel gemanipuleerd, om
zo in te spelen op de mensen die juist wel bij- of goedgelovig zijn.
Zeg nou zelf, hoe geloofwaardig is deze commercial?
Echt een leuke foto :) ik heb nog nooit een klavertje vier gevonden!! Terwijl ik vroeger ook weleens in het gras ging zitten en een middagje zocht haha.
BeantwoordenVerwijderen